eISSN: 1897-4252
ISSN: 1731-5530
Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska/Polish Journal of Thoracic and Cardiovascular Surgery
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Supplements Editorial board Reviewers Abstracting and indexing Contact Instructions for authors Publication charge Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank
2/2006
vol. 3
 
Share:
Share:

Badania kliniczne i doświadczalne w chorobach serca, płuc i naczyń
Komentarz do pracy Białego i wsp. pt.: Badanie wpływu niskoenergetycznego promieniowania laserowego na parametry hemodynamiczne izolowanego perfundowanego serca szczurzego poddanego niedokrwieniu – wyniki wstępne (Kardiochir Torakochir Pol 2006, 3; 1: 80-82)

Marcin Krasoń

Kardiochir Torakochir Pol 2006; 3, 2: 213
Online publish date: 2006/08/31
Article file
Get citation
 
 
Przeciwdziałanie skutkom niedokrwiennego uszkodzenia serca jest jednym z ważnych problemów zarówno kardiologii, jak i kardiochirurgii. Poszukiwanie nowych metod służących temu celowi znacznie wykracza poza badanie skuteczności nowych modyfikacji kardiopleginy potasowej – pierwszego powszechnie stosowanego w kardiochirurgii leku kardioprotekcyjnego. Wielu autorów poszukuje szansy na poprawę funkcji serca po niedokrwieniu/niedotlenieniu nie tylko za pomocą skutecznego utrzymania możliwie najwyższego poziomu nośników energii, ale również poprawy funkcji innych elementów homeostazy komórki. Jedną z takich prób podjął autor pracy analizującej wpływ niskoenergetycznego promieniowania laserowego (LELI) na pracę serca poddanego niedokrwieniu. Z dostępnej literatury wiemy, że niskoenergetyczne promieniowanie laserowe działa wielokierunkowo na serce poddane niedokrwieniu i reperfuzji. Poprawia czynność mitochondrium, co pozwala zwiększyć syntezę ATP, zwiększa fosforylację AKT (kinazy serynowo-treoninowej), która odgrywa ważną rolę w regulacji wzrostu, reakcji obronnych i metabolizmu komórek różnych gatunków, wreszcie bierze udział w aktywacji receptorów dla niektórych czynników wzrostu (HGF, hepatocyte growth factor). Zastosowanie LELI umożliwia aktywację komórek satelitarnych mięśni szkieletowych, które chociaż mało licznie występują w mięśniu sercowym, to jako komórki niezróżnicowane mogłyby być źródłem nowych kardiomiocytów. LELI już po 20 min zastosowania zwiększa syntezę białek w poddanych temu promieniowaniu komórkach, a także jest sygnałem do inicjacji translacji. Wszystkie te procesy, obserwowane na poziomie molekularnym i komórkowym, dają konkretny efekt na poziomie tkanek i narządów. Znane są doniesienia o przyspieszeniu procesu gojenia ran czy regeneracji uszkodzonych mięśni szkieletowych oraz zmniejszeniu odpowiedzi zapalnej, towarzyszącej uszkodzeniu tkanek. W hodowli izolowanych kardiomiocytów szczura, poddanych napromieniowaniu LELI, obserwowano poprawę powrotu funkcji tych komórek po okresie przechowywania w hipotermii. Z badań Orona wiemy, że LELI powoduje zmniejszenie blizny po kontrolowanym zawale u psów, zmniejszenie uszkodzenia mitochondriów w kardiomiocytach strefy zawału oraz niższy poziom troponiny T mierzony we krwi 48 godz. po indukcji zawału. W pracy dr. Białego i wsp. zaznaczono, iż są to wyniki wstępne. Autor niniejszego komentarza wyraża nadzieję, że po uzupełnieniu liczby doświadczeń w poszczególnych grupach (co najmniej do sześciu, co powszechnie przyjmuje się jako najmniejszą liczbę doświadczeń – pomiarów potrzebnych do przeprowadzenia analiz statystycznych) istotności różnic badanych parametrów pomiędzy grupami (RPP, rate-pressure product) nie ulegną zatarciu. Wydaje się również, iż przedstawienie analizy statystycznej bezpośrednio porównującej wyniki uzyskane w grupie niedokrwienia i LELI z wynikami w grupie niedokrwienia bez LELI mocniej przemawiałoby za korzystnym działaniem napromieniowania niskoenergetycznego na niedokrwione serce. Po lekturze omawianej pracy z punktu widzenia możliwego praktycznego zastosowania LELI w kardioprotekcji podczas zabiegu kardiochirurgicznego, bez odpowiedzi pozostaje interesujące pytanie, dotyczące ewentualnego efektu ochronnego napromieniowania laserowego w sytuacji zastosowania standardowej kardiopleginy potasowej. Autor niniejszego komentarza z niecierpliwością oczekuje na przedstawienie pełnych wyników tak obiecującej pracy.
Copyright: © 2006 Polish Society of Cardiothoracic Surgeons (Polskie Towarzystwo KardioTorakochirurgów) and the editors of the Polish Journal of Cardio-Thoracic Surgery (Kardiochirurgia i Torakochirurgia Polska). This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.