facebook
eISSN: 2084-9893
ISSN: 0033-2526
Dermatology Review/Przegląd Dermatologiczny
Bieżący numer Archiwum Artykuły zaakceptowane O czasopiśmie Zeszyty specjalne Rada naukowa Bazy indeksacyjne Prenumerata Kontakt Zasady publikacji prac Standardy etyczne i procedury
Panel Redakcyjny
Zgłaszanie i recenzowanie prac online
SCImago Journal & Country Rank
1/2024
vol. 111
 
Poleć ten artykuł:
Udostępnij:

Quiz dermatologiczny

Magdalena Maciejewska
1
,
Aleksandra Bętkowska
1
,
Joanna Czuwara
1
,
Małgorzata Olszewska
1
,
Lidia Rudnicka
1

  1. Katedra i Klinika Dermatologiczna, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Warszawa, Polska
Dermatol Rev/Przegl Dermatol 2024, 111, 69-70
Data publikacji online: 2024/06/28
Plik artykułu:
- Quiz (5).pdf  [0.15 MB]
Pobierz cytowanie
 
Metryki PlumX:
 
Kobieta 31-letnia zgłosiła się do Kliniki Dermatologicznej z powodu powiększającej się od około pół roku zmiany skórnej na przyśrodkowej powierzchni I palca stopy prawej. Pacjentka wiązała pojawienie się plamy z oparzeniem słonecznym w kraju tropikalnym.
W badaniu przedmiotowym stwierdzono nieregularną plamę barwy szaro-czarnej o wymiarach 12 × 8 mm. Zmiana była wyraźnie odgraniczona od otoczenia (ryc. 1). W badaniu dermoskopowym obecne były drobne, szare pigmentowane kropki oraz włókienka. Struktury te były nieregularnie rozmieszczone, miejscami tworząc równoległe linie (ryc. 2). Pobrano wycinek skóry do badania histopatologicznego oraz wykonano barwienia PAS (periodic acid-Schiff) (ryc. 3, 4).
Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:
A. Znamię wrodzone
B. Czerniak akralny
C. Przebarwienie pozapalne
D. Grzybica czarna (tinea nigra)
E. Plama soczewicowata
Prawidłowa odpowiedź na stronie 70.

Quiz dermatologiczny 1/2024
Poniżej prawidłowa odpowiedź.

D. Grzybica czarna (tinea nigra)
Obraz kliniczny oraz badanie histopatologiczne z dodatkowymi barwieniami odpowiadają grzybicy czarnej (tinea nigra), która jest rzadką powierzchowną dermatomykozą ograniczoną do warstwy rogowej naskórka, wywoływaną zwykle przez Hortaea werneckii. Występuje najczęściej u dzieci i młodych dorosłych. Dotychczas najwięcej zachorowań opisywano w regionach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym, przede wszystkim w krajach Ameryki Środkowej i Południowej [1]. Grzybica czarna jest bardzo rzadko spotykana w Europie, a jej występowaniu może sprzyjać nadmierna potliwość. Pierwszy przypadek w Polsce opisano w 2010 roku [2].
Tinea nigra najczęściej dotyczy dłoni lub podeszwowych powierzchni stóp i występuje jako nieregularna, brązowa bądź czarna plama o wyraźnych granicach. Zmianie przeważnie nie towarzyszą objawy podmiotowe, chociaż niekiedy pacjenci mogą zgłaszać świąd [3]. Charakterystyczne jest występowanie pojedynczych wykwitów, jednak opisano też przypadki obustronnego zajęcia podeszew stóp. U części tych pacjentów z różnych, jednocześnie obecnych zmian wyizolowano inne patogenne gatunki grzybów [4]. W obrazie dermoskopowym zwykle stwierdza się obszar pigmentowanych, spikularnych lub ziarnistych struktur nieregularnego kształtu o układzie przypominającym siatkę, których dystrybucja nie odpowiada budowie anatomicznej skóry [5]. Opisywano również zmiany prezentujące wzorzec równoległy pogrubiały (parallel ridge pattern), obserwowany m.in. w czerniaku akralnym [6, 7]. W diagnostyce pomocne są badanie bezpośrednie z wykorzystaniem 10–20% roztworu KOH, które uwidacznia pigmentowane, rozgałęzione strzępki z przegrodami i niekiedy pączkujące formy drożdżopodobne, oraz hodowla na podłożu Sabourauda [8]. Ustalenie właściwego rozpoznania może ułatwić obrazowanie mikroskopem konfokalnym, jednak z uwagi na wysoką cenę aparatury dostępność badania jest ograniczona [1].
Leczenie opiera się na miejscowym stosowaniu azolowych leków przeciwgrzybiczych, pochodnych alliloaminy lub maści Whitfielda [9]. Istotną rolę odgrywa też kontrola nadpotliwości [8, 10].
Piśmiennictwo
1. Bonifaz A., Badali H., de Hoog G.S., Cruz M., Araiza J., Cruz M.A., et al.: Tinea nigra by Hortaea werneckii, a report of 22 cases from Mexico. Stud Mycol 2008, 61, 77-82.
2. Brzezinski P.: Tinea nigra. First clinical case in Poland. Dermatol Prakt 2010, 2, 48-51.
3. Rossetto A.L., Cruz R.C., Haddad Junior V.: Double-blind study with topical Isoconazole and Terbinafine for the treatment of one patient with bilateral Tinea nigra plantaris and suggestions for new differential diagnosis. Rev Inst Med Trop Sao Paulo 2013, 55, 125-128.
4. Perez C., Colella M.T., Olaizola C., de Capriles C.H., Magaldi S., Mata-Essayag S.: Tinea nigra: report of twelve cases in Venezuela. Mycopathologia 2005, 160, 235-238.
5. Abinader M.M.V., Carvalho Maron S.M., Araújo L.O., do Amaral Silva A.: Tinea nigra dermoscopy: a useful assessment. J Am Acad Dermatol 2016, 74, 121-122.
6. Nazzaro G., Ponziani A., Cavicchini S.: Tinea nigra: a diagnostic pitfall. J Am Acad Dermatol 2016, 75, 219-220.
7. Piliouras P., Allison S., Rosendahl C., Buettner P.G., Weedon D.: Dermoscopy improves diagnosis of tinea nigra: a study of 50 cases. Australas J Dermatol 2011, 52, 191-194.
8. Bonifaz A., Gómez-Daza F., Paredes V., Ponce R.M.: Tinea versicolor, tinea nigra, white piedra, and black piedra. Clin Dermatol 2010, 28, 140-145.
9. Hay R.J.: Fungal infections. Clin Dermatol 2006, 24, 201-212.
10. Cappilli S., D’Amore A., Di Stefani A.: From direct to confocal microscopy for tinea nigra: time to shift towards in vivo imaging? J Eur Acad Dermatol Venereol 2023, 37, e850-e851.
Copyright: © 2024 Polish Dermatological Association. This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.


© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.