Zaburzenia parametrów czynnościowych narządu wzroku u chorych na przewlekłą chorobę nerek o etiologii niecukrzycowej leczonych zachowawczo i poddawanych hemodializie

Cel
Przewlekła choroba nerek (PChN) staje się coraz poważniejszym problemem zdrowia publicznego. We wczesnych stadiach może mieć przebieg utajony. Przewlekła hemodializoterapia może się przyczyniać do rozwoju niekorzystnych procesów biochemicznych, w tym również wpływać na parametry czynnościowe narządu wzroku. Celem pracy jest ocena zmian w parametrach czynnościowych narządu wzroku u pacjentów chorujących na zaawansowaną i schyłkową przewlekłą chorobę nerek.

Materiał i metody
Zależnie od wartości szacowanego współczynnika filtracji kłębuszkowej (eGFR) i stosowanej terapii badane osoby zostały przyporządkowane do trzech grup. Grupa I: hemodializowani chorzy z przewlekłą niewydolnością nerek (stadium 5. przewlekłej choroby nerek), Grupa II: chorzy ze znacznie obniżonym współczynnikiem filtracji kłębuszkowej (stadium 4. przewlekłej choroby nerek), Grupa III: osoby z prawidłowym współczynnikiem filtracji kłębuszkowej. Oceniano najlepszą skorygowaną ostrość wzroku do dali i bliży, poczucie kontrastu oraz widzenie barwne, stężenie karboksymetylolizyny oraz stan soczewki i plamki.

Wyniki
Średnia wartość najlepszej skorygowanej ostrości do dali różniła się statystycznie w grupach I i III (p = 0,000815). Średnia wartość najlepszej skorygowanej ostrości do bliży była podobna w oczach ze wszystkich grup (p = 0,0886). Wyniki badania poczucia kontrastu wykazały różnice w grupach II i III (p = 0,004895). Wyniki badania widzenia barw różniły się statystycznie we wszystkich grupach (p = 0,027). Stężenie karboksymetylolizyny różniło się istotnie w grupach I i II (p = 0,001450) oraz II i III (p = 0,001325).

Wnioski
Przewlekła choroba nerek ma istotny wpływ na stan czynnościowy narządu wzroku. W przypadku tych chorych obserwuje się obniżenie poczucia kontrastu i zaburzenia w rozpoznawaniu barw. Przewlekła hemodializa może wpływać na poprawę wyników widzenia barw i do pewnego stopnia na poczucie kontrastu.



Aim
Chronic kidney disease is becoming a serious problem of public health also because in its initial stage, the disease is latent. Haemodialysotherapy may contribute to negative biochemical processes and also may affect the function of the visual system. The aim of the study was to evaluate changes in functional parameters of the visual system in patients with severe and end-stage chronic kidney disease.

Material and methods
Depending on the value of estimated glomerular filtration rate (eGFR) and applied therapy, the studied individuals were divided into three groups. Group I: patients with chronic renal failure on haemodialysis (chronic kidney disease, stage 5); Group II: patients with markedly decreased estimated glomerular filtration rate (chronic kidney disease, stage 4); Group III: people with normal estimated glomerular filtration rate. Distance and near best-corrected visual acuity, contrast sensitivity, colour vision, carboxymethyllysine (CML) concentration, lens and macula were examined.

Results
Mean best-corrected distance visual acuity were statistically different (p = 0.000815) in Group I and III. Mean near visual acuity was similar in all groups (p = 0.0886). Contrast sensitivity differed between Group II and III (p = 0.004895). Colour vision differed statistically between study groups (p = 0.027). Carboxymethyllysine concentration differed significantly between Groups I and III (p = 0.001450) and between Group II and III (p = 0.001325).

Conclusions
Chronic kidney disease considerably affects the functional state of the visual system. Patients with chronic kidney disease demonstrate impaired contrast sensitivity and colour vision disturbances. Chronic haemodialysis may improve colour vision and, to some extent, parameters regarding contrast sensitivity.