Grzegorz Mehring/Gdansk.pl
Odszedł prof. Stefan Angielski
| Tagi: | Stefan Angielski |
W wieku 93 lat zmarł prof. Stefan Angielski, rektor Akademii Medycznej w Gdańsku w latach 1990–1993, prorektor do spraw nauki w latach 1975–1980, dyrektor Instytutu Patologii w latach 1970–1975 – specjalista w zakresie biochemii klinicznej i patobiochemii nerek.
22 kwietnia zmarł prof. Stefan Angielski.
Ekspert urodził się 6 stycznia 1929 r. w Lubomlu w rodzinie policjanta Juliana Angielskiego zamordowanego w 1940 r. przez NKWD. Od 1940 r. przebywał na zesłaniu na Syberii, skąd powrócił do Polski w 1946 r. Egzamin dojrzałości zdał w 1949 r. w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących im. Jędrzeja Śniadeckiego w Kielcach, by w tym samym roku podjąć studia na ówczesnej Akademii Lekarskiej w Gdańsku.
Dyplom lekarza uzyskał w 1954 r., a jeszcze w okresie studiów, w 1952 r., rozpoczął pracę w Zakładzie Chemii Fizjologicznej AMG kierowanym przez prof. Włodzimierza Mozołowskiego. Doktorat z zakresu nauk medycznych uzyskał w 1958 r. na podstawie rozprawy „Aminokwasy moczu bliźniąt jedno- i dwujajowych”, a habilitował się w 1963 r. pracą „Działanie i przemiana kwasu maleinowego w nerce”. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1973 r., a profesora zwyczajnego w 1980 r. Uczestnik wielu zagranicznych staży i stypendiów, w tym Fundacji Rockefellera w 1960 r.
W 1964 r. rozpoczął tworzenie Pracowni Biochemii Klinicznej, pierwszej tego typu placówki w Polsce, w późniejszym czasie przemianowanej na Katedrę i Zakład Biochemii Klinicznej. Zorganizowaną przez siebie jednostką kierował do 1999 r. W latach 1967–1982 pełnił funkcję konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej. W 1968 r. z inicjatywy prof. Stefana Angielskiego ówczesna AMG stała się pierwszą polską uczelnią, w której programie nauczania znalazła się diagnostyka laboratoryjna.
Prof. Angielski był rektorem ówczesnej Akademii Medycznej w Gdańsku w latach 1990–1993. W tym okresie współuczestniczył w utworzeniu Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii, Trójmiejskiej Akademickiej Sieci Komputerowej oraz organizacji Kliniki Hematologii i II Kliniki Kardiologii AMG.
Wypromował trzydziestu czterech doktorów medycyny, z których dwunastu uzyskało stopnie naukowe doktorów habilitowanych, a część z nich objęła samodzielne stanowiska naukowe.
Autor i współautor ponad 250 publikacji badawczych i kilkunastu podręczników akademickich, w tym wydanego w 1976 r. „Zarysu biochemii klinicznej i analityki”, pierwszego polskiego podręcznika z tej dziedziny, oraz opublikowanej w 1994 r. „Biochemii klinicznej”. Organizator przełomowego dla tej gałęzi nauki sympozjum Biochemiczne aspekty funkcji nerek (1973 r.). Pomysłodawca powołania akademickiego pisma, które obecnie nosi nazwę „Gazeta GUMed”.
Członek założyciel Wojewódzkiego Oddziału Związku Sybiraków w Gdańsku i jego prezes w latach 1992–2002.
Założyciel gdańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Diagnostów Laboratoryjnych, prezes PTDL w latach 1976–1979, redaktor naczelny czasopisma „Diagnostyka Laboratoryjna”. Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Biochemicznego. Członek korespondent (od 1989 r.) i członek rzeczywisty (od 2002 r.) Polskiej Akademii Nauk. Kierownik Zespołu Nefrologii Komórkowej i Molekularnej Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej PAN i AMG. Od 1995 r. członek honorowy Amerykańskiego Towarzystwa Fizjologicznego i Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego. Członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności, Ukraińskiej Akademii Nauk oraz Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki.
Laureat wielu prestiżowych nagród i odznaczeń – między innymi uhonorowany w 2020 r. godnością doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego za fundamentalny wkład w powstanie nowoczesnej szkoły biochemii klinicznej w Gdańsku oraz za podejmowanie działań integrujących gdańskie środowisko akademickie i medyczne.
Ekspert urodził się 6 stycznia 1929 r. w Lubomlu w rodzinie policjanta Juliana Angielskiego zamordowanego w 1940 r. przez NKWD. Od 1940 r. przebywał na zesłaniu na Syberii, skąd powrócił do Polski w 1946 r. Egzamin dojrzałości zdał w 1949 r. w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących im. Jędrzeja Śniadeckiego w Kielcach, by w tym samym roku podjąć studia na ówczesnej Akademii Lekarskiej w Gdańsku.
Dyplom lekarza uzyskał w 1954 r., a jeszcze w okresie studiów, w 1952 r., rozpoczął pracę w Zakładzie Chemii Fizjologicznej AMG kierowanym przez prof. Włodzimierza Mozołowskiego. Doktorat z zakresu nauk medycznych uzyskał w 1958 r. na podstawie rozprawy „Aminokwasy moczu bliźniąt jedno- i dwujajowych”, a habilitował się w 1963 r. pracą „Działanie i przemiana kwasu maleinowego w nerce”. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1973 r., a profesora zwyczajnego w 1980 r. Uczestnik wielu zagranicznych staży i stypendiów, w tym Fundacji Rockefellera w 1960 r.
W 1964 r. rozpoczął tworzenie Pracowni Biochemii Klinicznej, pierwszej tego typu placówki w Polsce, w późniejszym czasie przemianowanej na Katedrę i Zakład Biochemii Klinicznej. Zorganizowaną przez siebie jednostką kierował do 1999 r. W latach 1967–1982 pełnił funkcję konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej. W 1968 r. z inicjatywy prof. Stefana Angielskiego ówczesna AMG stała się pierwszą polską uczelnią, w której programie nauczania znalazła się diagnostyka laboratoryjna.
Prof. Angielski był rektorem ówczesnej Akademii Medycznej w Gdańsku w latach 1990–1993. W tym okresie współuczestniczył w utworzeniu Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii, Trójmiejskiej Akademickiej Sieci Komputerowej oraz organizacji Kliniki Hematologii i II Kliniki Kardiologii AMG.
Wypromował trzydziestu czterech doktorów medycyny, z których dwunastu uzyskało stopnie naukowe doktorów habilitowanych, a część z nich objęła samodzielne stanowiska naukowe.
Autor i współautor ponad 250 publikacji badawczych i kilkunastu podręczników akademickich, w tym wydanego w 1976 r. „Zarysu biochemii klinicznej i analityki”, pierwszego polskiego podręcznika z tej dziedziny, oraz opublikowanej w 1994 r. „Biochemii klinicznej”. Organizator przełomowego dla tej gałęzi nauki sympozjum Biochemiczne aspekty funkcji nerek (1973 r.). Pomysłodawca powołania akademickiego pisma, które obecnie nosi nazwę „Gazeta GUMed”.
Członek założyciel Wojewódzkiego Oddziału Związku Sybiraków w Gdańsku i jego prezes w latach 1992–2002.
Założyciel gdańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Diagnostów Laboratoryjnych, prezes PTDL w latach 1976–1979, redaktor naczelny czasopisma „Diagnostyka Laboratoryjna”. Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Biochemicznego. Członek korespondent (od 1989 r.) i członek rzeczywisty (od 2002 r.) Polskiej Akademii Nauk. Kierownik Zespołu Nefrologii Komórkowej i Molekularnej Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej PAN i AMG. Od 1995 r. członek honorowy Amerykańskiego Towarzystwa Fizjologicznego i Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego. Członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności, Ukraińskiej Akademii Nauk oraz Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki.
Laureat wielu prestiżowych nagród i odznaczeń – między innymi uhonorowany w 2020 r. godnością doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego za fundamentalny wkład w powstanie nowoczesnej szkoły biochemii klinicznej w Gdańsku oraz za podejmowanie działań integrujących gdańskie środowisko akademickie i medyczne.
