The development of research into the structure and function of the visual cortex

WPROWADZENIE

W 1752 roku w Mataleto de Langhirano we Włoszech urodził się Francesco Gennari. Gennari studiował medycynę na Uniwersytecie w Parmie. W 1776 roku opisał biały prążek w korze potylicznej mózgu, który później nazwano prążkiem Gennariego. W 1782 roku Gennari wydał książkę na temat anatomii mózgu człowieka. Zmarł w 1797 roku.
W 1906 roku nagrodę Nobla za badania nad budową i funkcją układu nerwowego otrzymał Santiago Ramón y Cajal z University of Valencia Complutense University of Madrid, (Barcelona, Hiszpania). Wykład Noblowski pt. Budowa i połączenia neuronów wygłosił 12 grudnia 1906 roku. W 1876 roku założono Uniwersytet Johnsa Hopkinsa w Baltimore (MD, USA). Od tej pory jest to wiodąca placówka neurofizjologiczna na świecie. W latach 1947–1959 pracował w niej wybitny neurofizjolog – prof. Stephen W. Kuffler. Nazywano go „ojcem neurofizjologii”.
W 1959 roku    Instytut Wilmera został przeniesiony do Zakładu Farmakologii Harvard University Medical School, Boston, MA, USA. W 1981 roku prof. David H. Hubel oraz prof. Torsten N. Wiesel – badacze z Zakładu Farmakologii Harvard University Medical School otrzymali nagrodę Nobla.
Po pewnym okresie prof. Nigel W. Daw z Washington University School of Medicine, Saint Louis, MO, USA stworzył własne laboratorium i zespół badawczy, do którego zaprosił między innymi prof. Damiana Czepitę z Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie.

BADANIA DOŚWIADCZALNE

Hubel i Wiesel prowadzili badania dotyczące anatomii i fizjologii kory wzrokowej w Johns Hopkins University Medical School, Baltimore, MD, USA. Zgodnie z sugestiami Kufflera rozpoczęli współpracę w zakresie neurofizjologii kory wzrokowej. Po roku badacze przenieśli się z Johns Hopkins University Medical School, Baltimore, MD, USA, do Harvard University Medical School w Bostonie, MA, USA, gdzie prowadzili dalsze wspólne badania dotyczące rozwoju kory wzrokowej.
W 1981 roku Hubel i Wiesel otrzymali nagrodę Nobla z fizjologii lub medycyny „za odkrycie mechanizmu przetwarzania informacji wzrokowych”.
8 grudnia 1981 roku Hubel wygłosił wykład Noblowski pt. Ewolucja poglądów na temat pierwotnej kory wzrokowej, 1955–1978: niezależne sprawozdanie historyczne, natomiast Wiesel wygłosił wykład pt. Rozwój kory wzrokowej po urodzeniu i wpływ środowiska.
W swoim wykładzie Hubel skupił się przede wszystkim na właściwościach kory wzrokowej, ciała kolankowatego bocznego, pola recepcyjnego, kolumn...


View full text...