Visual acuity in children with congenital changes in the organ of vision

Proces widzenia jest złożonym cyklem przemian o różnym charakterze, który w warunkach prawidłowych rozwija się w pierwszych miesiącach życia dziecka oraz utrwala i doskonali w kolejnych latach. Noworodek rodzi się z bezwzględnym odruchem widzenia światła. W miarę dojrzewania narządu wzroku, przebiegającego równolegle z rozwojem psychofizycznym dziecka, wykształca się i doskonali widzenie obuoczne. Na dobre widzenie wpływa nie tylko sprawny stan narządu wzroku, lecz także inne czynniki, takie jak rozwój ogólny dziecka, jego predyspozycje psychiczne, warunki środowiskowe [1]. W procesie widzenia uczestniczą gałki oczne i pozagałkowe struktury anatomiczne, związane z poszczególnymi odcinkami narządu wzroku, czyli aparatu ochronnego oka, gałki ocznej (przedniego i tylnego odcinka), oczodołu, drogi wzrokowej z ośrodkami korowymi mózgu. Promienie świetlne przenikające ze świata zewnętrznego przez źrenicę i przezroczyste ośrodki optyczne ogniskują się na siatkówce, ulegając przemianom fizykochemicznym i biochemicznym w odpowiednich warstwach komórek siatkówki i w nerwie wzrokowym. Następnym etapem jest przetworzenie uzyskanej energii w wyładowania elektryczne w korze mózgowej i ich przekształcenie w bodźce nerwowe. Tok przemian zapoczątkowany pobudzeniem świetlnym siatkówki prowadzi do tworzenia się obrazów świata rzeczywistego i jego odbioru przez dziecko. W rezultacie powstaje i doskonali się fizjologiczne jednoczesne pojedyncze widzenie obuoczne (stereoskopia), zapewniając autonomiczne i wysokiej jakości życie codzienne, naukę szkolną, komfort wyboru kształcenia i zawodu oraz prawidłowe relacje w kontaktach społecznych [2]. Przemiany te mogą być zakłócone przez wrodzone nieprawidłowości rozwojowe, które obejmują dowolne części tego narządu zmysłu i powodują obniżenie ostrości wzroku, a nawet utratę widzenia. W pracy przedstawiono wybrane zmiany wrodzone w narządzie wzroku u dzieci, wpływające na stan widzenia, spotykane nie tak rzadko w okulistycznej praktyce klinicznej.
Wrodzone opadnięcie powieki (ptosis) jest jedną z takich przyczyn [3]. Odnosi się do jednostronnego lub obustronnego opadnięcia górnej powieki, powodującego zwężenie szpary powiekowej i przesłonięcie przez powiekę źrenicy, częściowe lub całkowite. Nawet najwęższa szpara powiekowa pozwala na zachowanie widzenia, choć w znacznie ograniczonym zakresie. Rozwojowe opadnięcie powieki jest widoczne od urodzenia lub ujawnia się w pierwszym roku życia. Wada jest stosunkowo rzadka w porównaniu z...


View full text...