Znaczenie minimalnie inwazyjnych zabiegów przeciwjaskrowych zwiększających odpływ cieczy wodnistej drogą konwencjonalną w nowoczesnym leczeniu jaskry

Chirurgia jaskry ma na celu zapobieganie postępowi choroby. W praktyce leczenie chirurgiczne jaskry jest zwykle podejmowane, gdy leczenie farmakologiczne jest nieskuteczne, źle tolerowane, niewskazane lub niewłaściwie stosowane przez pacjenta. Minimalnie inwazyjne zabiegi przeciwjaskrowe (minimally invasive glaucoma surgery – MIGS) należą do najnowocześniejszych technik chirurgicznego leczenia jaskry. Znajdują zastosowanie głównie w leczeniu jaskry pierwotnej otwartego kąta oraz niektórych typów jaskry wtórnej otwartego kąta, w szczególności jaskry w przebiegu zespołu pseudoeksfoliacji. Minimalnie inwazyjne zabiegi przeciwjaskrowe zwiększające odpływ cieczy wodnistej drogą konwencjonalną: goniotomia ab interno z użyciem noża Kahooka, I-stent, Hydrus Microstent, Trabectome, trabekulotomia laserem ekscimerowym, kanaloplastyka ab interno, trabekulotomia z użyciem mikrocewnika ze światłowodem są zaliczane do najbezpieczniejszych. Dodatkową ich zaletą jest możliwość jednoczesnego wykonania procedury z zabiegiem fakoemulsyfikacji zaćmy, a także zaoszczędzenia spojówki gałkowej, co umożliwia wykonanie innych procedur w przyszłości, jeśli zaistnieje taka konieczność.

Analizując wyniki badań dotyczących efektywności samodzielnych zabiegów MIGS zwiększających odpływ cieczy wodnistej drogą konwencjonalną oraz zabiegów łączonych z fakoemulsyfikacją zaćmy przekonujemy się o ich wysokiej skuteczności w obniżaniu ciśnienia wewnątrzgałkowego i zmniejszaniu liczby stosowanych substancji czynnych, co ma decydujący wpływ na powodzenie leczenia jaskry, zachowanie użytecznej ostrości wzroku i poprawę jakości życia pacjentów. Celem pracy jest przegląd literatury dotyczącej minimalnie inwazyjnych zabiegów przeciwjaskrowych zwiększających odpływ cieczy wodnistej drogą konwencjonalną.

The objective of glaucoma surgery is to prevent the progression of the disease. In practice, surgical treatment of glaucoma is typically undertaken when pharmacotherapy is ineffective, poorly tolerated, contraindicated, or improperly used by the patient. Minimally invasive glaucoma surgery (MIGS) represents one of the latest advancements in surgical approaches for managing glaucoma. MIGS is mainly used in the treatment of primary open-angle glaucoma and some types of secondary open-angle glaucoma, in particular pseudoexfoliation glaucoma. Minimally invasive glaucoma procedures to increase the outflow of aqueous humor via the conventional route, including ab interno goniotomy with the Kahook blade, iStent, Hydrus Microstent, Trabectome, excimer laser trabeculotomy, ab interno canaloplasty, and gonioscopy-assisted transluminal trabeculotomy are considered to be the safest. Another benefit of MIGS is the possibility to perform the surgical procedure concurrently with cataract phacoemulsification, while also preserving the bulbar conjunctiva, thereby enabling potential future procedures, if needed.

An analysis of the outcomes of studies on standalone MIGS procedures improving aqueous humor outflow via the conventional pathway, as well as combined procedures with cataract phacoemulsification, shows their high efficacy in lowering intraocular pressure and reducing the number of active substances used for treatment, which crucially contributes to the success of glaucoma therapy, preservation of functional visual acuity, and improvement in the quality of life for patients. The aim of this study was to review the literature on the topic of minimally invasive glaucoma procedures increasing the outflow of aqueous humor via the conventional pathway.